ဒို႔တဏွာေမးေစတမန္ (၇)

ေမးမွပို႔လာေသာပံုမ်ားျဖစ္ၿပီး မူရင္းေမးအတိုင္းတင္ေပးလိုက္ပါသည္။

(၁)အေပၚကပုံကေတာ့ ခ်စ္ကုိကုိအတြက္အဆင္သင့္ လုိ ့အမည္ေပးထားပါတယ္... က်မသူငယ္ခ်င္းပါ။

(၂) က်မ ဖီးအရမ္းတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္သူငယ္ခ်င္းရုိက္ေပးထာတာေလ...။
(၃) က်မ လက္နဲ့ေစာက္စိကေလးကုိပြတ္ကစားလုိ ့ၿပီးသြားတဲ့ ခံစားရတဲ့ အရသာေလးပါ...။

အဲဒီတုန္းက က်မနုိ ့ေလးေတြ အရမ္းတင္းမာေနတယ္.... ေမာင့္ကုိအရမ္းလြမ္းတယ္...
က်မအိပ္ယာထတုိင္းေပါ့....
ဒါကက်မရဲ့ အိမ္ယာေလးေလ......
က်မအိပ္ခါနီးတုိး အုိးကား အၿမဲၾကည့္တယ္... အဲဒီအခ်ိန္ေတြဆုိ ေမာင္လက္ကေလးကုိ အရမ္းသတိရတယ္....ေမာင္ရယ္...


ေမာင္ရယ္...ၿပန္လာပါေတာ့ေနာ္.....


 

အသစ္လို႔ဆိုသူမ်ားအတြက္

အသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္ေက်ာက္ရြံ႔ျခင္းမ်ား

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာအေျပာင္းအလဲလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚေရာက္ေနၿပီဆိုတာ ဘယ္သူမွမျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေျပာင္းလဲတို႔မည္သည္ စနစ္ေဟာင္းကိုလိုလားသူေတြရဲ့ ဆန္႔က်င္မႈ၊ အခြင့္အေရးသမားေတြရဲ့ေနရာဦးမႈ စတာေတြနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရစျမဲပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္းေၾကာင္းမွာလည္း အေႏွာက္အယွက္ေပးႏိုင္တယ္လို႔ စိုးရိိမ္စရာရွိတဲ့ အဓိကအင္စားစုဟာ လက္ရွိတပ္မေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိစစ္တပ္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကိုျပန္သိမ္းယူမွာကို သမၼနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ အပိုင္းကေကာ NLD အပိုင္းကပါ စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ Washington Post ကသတင္းေထာက္အင္တာဗ်ဴးကိုဖတ္ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။ အန္တီစုကအဲဒိအင္တာဗ်ဴးမွာေျပာခဲ့တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ကို တပ္ထဲမွာဘယ္အတိုင္းအတာအထိေထာက္ခံမႈရွိတယ္ဆိုသူမသိႏိုင္ပါဘူးတဲ့၊ ၿပီးေတာ့ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒအရ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အခ်ိန္မေရြးအာဏာသိမ္းလို႔ရတယ္တဲ့။ ဒါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကစိုးရိမ္မႈပါ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔လည္း ဒီေလာက္အထိမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္အထိေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို စိုးရိမ္မွာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ ့ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို လက္ရွိသမၼတကခန္႔ခဲ့တာမဟုတ္ပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊရဲ့ မိမိအက်ိဳးကာကြယ္ေရးအတြက္ခ်ိန္ညွိထားတဲ့ Power Balance အစီအစဥ္အရ တက္လာတာျဖစ္လို႔ပါ။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊဟာ သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့သူေတြကို အဓိကေနရာေတြမွာေနရာေပးၿပီး သေဘာထားတင္းမာသူေတြကိုေတာ့ အဲဒိအဓိကေနရာကလူေတြကို အခ်ိန္မေရြးအႏၱရယ္ေပးနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာေတြမွာထားခဲ့တာ သတိျပဳမိမွာပါ။) ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းကေနစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝွမ္း အရပ္ဖက္က႑ေတြမွာ စစ္တပ္၊ စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သားေတြရဲ့ အေရးပါမႈဟာ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့နည္းလာတာ အားလံုးအသိျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကဆိုရင္နယ္ေတြမွာ ဗ်ဴဟာမွဴး၊ တပ္နယ္မွဴး ဆိုတဲ့သူေတြဟာ အရပ္ဖက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအႀကီးအမွဴးေတြျဖစ္ၿပီး ေျမကြက္၊ တယ္လီဖုန္း၊ စတဲ့အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအခြင့္အေရးေတြအျပင္ ဆိုင္ရာေဒသမွာရွိတဲ့ ေလာင္းကစားသမားေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြဆီကလည္း ခြဲတမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ရရွိၾကပါတယ္။ လမ္းမႀကီးေတြေဘးမွာရွိတဲ့ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြကလည္း မိမိတို႔တပ္ေတြေရွ႕မွာ ဝါးလံုးေလးတား၊ ရွာေဖြေရးဂိတ္ေယာင္ေယာင္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေယာင္ေယာင္ လုပ္ၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာကားေတြဆီက ဂိတ္ေၾကးေကာက္ပါတယ္။ စစ္တိုင္းမွဴးဆိုသူေတြဟာလည္း အရပ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို စစ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာနဲ႔တြဲၿပီးရယူထားတဲ့အတြက္ မိမိတာဝန္ယူထားတဲ့ေဒသအတြင္းမွာ ဘုရင္တစ္ပါးပါပဲ။ ေဒသတြင္းလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြအကုန္သူတို႔နဲ႔ကင္းလို႔မရပါဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ အျခားအစိုးရဌာနေတြရဲ့ လုပ္ငန္းေတြကိုသာမက တရားစီရင္ေရးပိုင္းကိုပါ သူတို႔အလိုက်ခ်ယ္လွယ္ႏိုင္သူေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးကတည္းက ဒါေတြဟာ အတိတ္ကေစာင္းခဲ့တဲ့ေရႊထီးေတြျဖစ္သြားၿပီ။ အရပ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ သူတို႔ေတြဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး။ အာဏာနဲ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္မဲ့သြားတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ေရာက္လာေနက် လာဘ္လာဘေတြနဲ႔ အခြင့္အေရးေတြတျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့နည္းသြားတယ္။ မီဒီယာေတြက စာေတြေရးရဲလာတယ္။ သတင္းစာေတြ၊ တီဗြီေတြမွာဆိုရင္လည္း အစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔လႊတ္ေတာ္အေၾကာင္းေတြပဲအဓိကပါလာေတာ့တယ္။ အရပ္ထဲမွာလည္း စစ္ဘက္ကို အရင္ကေလာက္မေက်ာက္ေတာ့ဘူး။ လူေတြမ်က္ေစ့ေတာ္ေတာ္ပြင့္ကုန္တယ္။ အရင္လိုေခ်ာက္စား၊ လွန္႔စားလို႔မရေတာ့ဘူး။ စစ္တပ္ေခတ္ကုန္သြားၿပီ၊ အရပ္ဖက္ေခတ္ေရာက္ၿပီလို႔ ရြာေတြမွာေတာင္ ေျပာကုန္ၿပီ။ ဒီအေျခအေနေတြကို လက္ရွိစစ္တပ္ေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ စစ္တိုင္းမွဴးေတြ ဝမ္းပမ္းတသာလက္ခံတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာကၽြန္ေတာ္တို႔အိပ္မက္ မက္ေနတာသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ လက္ရွိအေျခအေနကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး လက္ခံႏိုင္တဲ့သူေတြတပ္ထဲမွာ ရွိေနႏိုင္ေပမဲ့ အရင္လိုစစ္တပ္ေခတ္ျပန္ေရာက္ခ်င္သူေတြလည္း အေရအတြက္အားျဖင့္ နည္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအင္အားစုေတြဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာပါ။ လက္နက္ကိုအလြန္အမင္းအားကိုးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ လက္နက္မဲ့သမၼႀကီးကလည္းစိုးရိမ္ပါတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္း၊ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္နဲ၊ ေရြဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြမွာ ခံစားလာခဲ့လို႔ ခဲမွန္ဖူးတဲ့စာသူငယ္ေတြလို ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြဟာလည္း စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ဒီစိုးရိမ္မႈေတြကို ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မယ္ဆိုတာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးႀကီးတဲ့အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ တုန္႔ျပန္ပံုနည္းလမ္းမမွန္ရင္ ကေမာက္ကမျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ သူတို႔ လူတစ္ေယာက္ကိုပြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္တင္ပါတယ္။ ဘယ္သူျဖစ္မယ္ထင္သလဲ။ ေထာက္လွမ္းေရးခ်ဳပ္ေဟာင္းႀကီး ဦးခင္ညႊန္႔တျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညႊန္႔ပါ။ ဦးခင္ညြန္႔ဟာ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္လာသူျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိစစ္တပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြ ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္အထိတီးမိေခါက္မိရွိသူျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းထက္မ်က္သူ လူေတာ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ တပ္က အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလဲျဖစ္ပါတယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥ၊ မိန္းမကိစၥေတြနဲ႔ပက္သက္ၿပီးေတာ့လည္း နာမည္ေကာင္းရတဲ့အထဲမွာပါတယ္။ သူဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဟာ တခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ လူအင္အားနည္းေပမဲ့ အလြန္ေက်ာက္စရာေကာင္းတဲ့ အင္အားစုတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးခင္ညြန္႔လက္ေအာက္မွာ ဘာစစ္တပ္မွမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံမွာ အင္အားေကာင္းတဲ့နိုင္ငံေရးအင္အာစုေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းမိသြားမယ္ဆိုရင္ တစ္အခ်က္ - လက္ရွိစစ္တပ္အေနနဲ႔ တစ္ခုခုလုပ္မယ္ (အာဏာသိမ္းတာမ်ိဳး) ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားၿပီးမွလုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အရည္အခ်င္းနဲ႔ သူ႔အေတြ႔အႀကံဳကိုရွိန္လို႔ပဲ။ ႏွစ္အခ်က္ - တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးေတြအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြသိထားသူတစ္ဦးကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ သံုးအခ်က္ - ေထာက္လွမ္းေရးဌာနကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုင္တြယ္စီမံလာသူတစ္ဦးအေနနဲ႔ စစ္တပ္ဟာ ဘယ္ကိုခ်ိဳးရင္ဘာလုပ္လိမ့္မယ္။ ဘယ္ကိုေျခလွမ္းေနတယ္ စတာေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး မွန္မွန္ကန္ကန္တြက္ဆႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒိတြက္ဆခ်က္ေတြဟာ စစ္တပ္ကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာေတြအတြက္ အလြန္ပဲအေရးပါ ပါတယ္။ ေလးအခ်က္ - NLD အေနနဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္ကုိ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလအေၾကာင္း၊ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာတပ္မေတာ္ရဲ့အေရးပါပံုနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးေၾကာင့္ လက္ရွိတပ္မေတာ္သားေတြ၊ အရာရွိေတြနစ္နာမႈရွိမွာမဟုတ္ေၾကာင္းနဲ႔ ပိုလို႔ေတာင္အက်ိဳးေက်းဇူးရွိမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္တယ္။ အဲဒိစကားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါးစပ္ကေျပာထာထက္ ဦးခင္ညြန္႔ပါးစပ္ကေျပာရင္ ပိုၿပီးထိေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒိအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဦးခင္ညြန႔္ကိုပြဲထုတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳးေနရာေပးၿပီးပြဲထုတ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမမွန္းတတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ NLD ထဲကိုေတာ့ ထည့္လိမ့္မယ္မထင္ပါဘူး။ တခ်ိန္က ျပည္သူေတြအလြန္မုန္းတီးခဲ့တဲ့စစ္ေထာက္လွန္းေရးရဲ့ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္တြဲအလုပ္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြအဖို႔ ခက္ခဲတဲ့အလုပ္တစ္ခုပါ။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ႀကီးမားတဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုက အခုအခ်ိန္အထိ ဦးခင္ညြန္႔ကိုပုဂၢိဳလ္ေရး မုန္းတီးေနဆဲျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးခင္ညြန္႔ကိုသံုးခ်င္တယ္ဆိုရင္လုပ္ငန္းစဥ္ႏွစ္ရပ္ကိုလုပ္ရမွာျဖစ္တယ္ ပထမလုပ္ငန္းစဥ္က ျပည္သူေတြသူ႔အေပၚျမင္ထားတဲ့အျမင္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာင္းလဲယူရမယ္။ ဆိုလိုတာ သူ႔ကိုလူေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ျမင္မလာရင္ေတာင္မွ လူဆိုးတစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ေနတဲ့အျမင္ေတြကို ဖယ္ပစ္ရမယ္။ ဒုတိယလုပ္ငန္းစဥ္ ကေတာ့သူ႔ကိုျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္မွာသင့္ေလွ်ာ္တဲ့ေနရာေပးမယ္။ အခု သူတို႔ပထမလုပ္ငန္းစဥ္ကို စလုပ္ေနၿပီလို႔ထင္တယ္။ ပထမလုပ္ငန္းစဥ္ကို ျပည္တြင္းမွာ ၾသဇာၾကီးမားတဲ့ မီဒီယာေတြရဲ့အားနဲ႔လုပ္ေနတယ္ထင္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဦးခင္ညြန္႔လြတ္လာတယ္။ လြတ္လာကာစမွာေျပာတဲ့စကားေတြရယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ့ေရးပံုသားပံုေတြရယ္။ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး အိုင္ကြန္ေတြရဲ့ လႈပ္ရားပံုေတြ၊ ေျပာဆိုပံုေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး စည္းခ်က္ညီ (Harmony) ျဖစ္ေနတယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ဦးခင္ညြန္႔လြတ္လာလာခ်င္းကိုသူရႀကီး (ဇာဂနာ) သြားေတြ႔တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဘာညာမေျပာပဲ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကို အင္တာနက္ေကာက္တင္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ၃-၄ ရက္ေလာက္ၾကာမွာ ဘာေၾကာင့္သြားေတြ႔တယ္ရယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြအေနနဲ႔ကလည္း ဦးခင္ညြန္႔ ရဲ့ လူေနမႈဘဝေလးကို ပဲမီးေမာင္းထိုးသလိုလိုနဲ႔ သူ႔မွာလာဘ္ေပးလာဘ္ယူကင္းရွင္းခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြးဆႏိုင္ေအာင္ အခ်ိတ္အဆက္မိမိေလးေဇာင္းေပးေရးၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ပက္သက္ၿပီးၿငိမ္ေနတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြအေနနဲ႔ကလည္း ဘာမွသြားမေမးၾကဘူး။ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးေတြနဲ႔ လက္တြဲအလုပ္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ မူကိုေတာ့ေျပာတယ္။ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားကလည္း မူပိုင္းဆိုင္ရာအရ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးနဲ႔လက္တြဲမယ္ဆိုတာေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ဦးခင္ညြန္႔ရယ္လို႔ဘယ္သူမွမေျပာဘူး။ ဘာလို႔မေျပာၾကသလဲ။ အခ်ိန္မတန္ေသးလို႔ပါ။ ဦးခင္ညြန္႔ကို ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္တစ္ေနရာတင္ေပးဖို႔ (အမတ္လုပ္ဖို႔၊ NLD ထဲထည့္ဖို႔ဟုမဆိုလုိ) သူ႔ Image ကို မီဒီယာေတြ အႏုပညာရွင္ေတြကေနတဆင့္ အခ်ိန္ယူေျပာင္းေနဆဲကာလမွိဳ႕ပါ။ တကယ္ေတာ့ဒီႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ဟာ စိတ္ကူူးယဥ္ဆန္ပါတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာလို႔မရသလို႔ ေတြးထားသလိုလွလွပပ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ထားလို႔မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအျပင္ဘက္က ကိစၥေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစာင့္ၾကည့္ရံုမွတပါး အျခားမတတ္ႏိုင္ပါ။ အထက္မွာေရးခဲ့တဲ့အခ်က္ေတြဟာ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရရွိတဲ့အခ်က္အလက္ေတြအေပၚ ဥာဏ္မီသေရြ႕ သံုးသပ္ထားျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဝဖန္သံုးသပ္သူပညာရွင္ (Political Analysis) တစ္ေယာက္ရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြေတာင္ တခါတရံမွာ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားမွ ပါစင္ေအာင္လြဲတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပြန္းဘေလာ့ဂါတစ္ဦးမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသမွ်ေရးျပျခင္းမွ်သာပါ။ ႏွာသခင္

ဂ်င္းနီ

ဘီယာဆိုင္ကမလာတယ္

ႏိုင္ငံေရးဆုဗူးမ်ားႏွင့္ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ ဆက္ရက္ေတာင္ပံက်ိဳးဒီပလိုေမစီ

ရိုးရိုးသားသားေျပာရရင္ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပြန္းဘေလာ့ဂါတစ္ဦးမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
ေျပာခ်င္ေနတာေလးေတြရွိလို႔ ဒီမွာေရးလိုက္တာပါ။
အစိုးရကၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၃ ရက္ေန႔က ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးနီးပါးလႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတာ တကယ္ေတာ့
(ကြန္ျမဴနစ္ေတြစကားနဲ႔ေျပာရရင္) ႏိုင္ငံေရးဆုဗူးပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ိဳးအျမတ္တစ္ခုခုအတြက္ အလယ္အလွယ္လုပ္တဲ့ဖလွယ္ရတန္ဖိုးရွိတဲ့
လူပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုရင္လည္းမမွားပါဘူး။ အခုအစိုးရကဆုဗူးေဖါက္လိုက္ၿပီ။ ဘာကိုလိုခ်င္လို႔ဆုဗူးေဖာက္လိုက္တာလဲဆိုရင္ Sanction ​

သႏၵာဗိုလ္

စေနမင္းႀကီး၏ေမတၱာလက္ေဆာင္ (၄)

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မ်ားလႊတ္ေပးလိုက္သည္ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ စေနမင္းႀကီးမွ ထပ္မံစြန္႔က်ဲလိုက္ပါသည္ဟု အဆိုရွိ၏။ .......

ထက္မိုးျမင့္ (၂)

ထက္မိုးျမင့္

ဒို႔တဏွာေမးေစတမန္ (၆)

အရမ္းလန္းေၾကာင္းေဖၚျပေပးပို႔လာသျဖင့္ တင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ဘယ္သူဆိုတာေျပာရန္မလိုပါ။ ဘယ္သူေတြမွန္းအားလံုးသိပါသည္။ အမွန္အကန္လန္းေၾကာင္း ႏွာသခင္မွ ထပ္ဆင့္ေထာက္ခံအပ္သည္။ .......